hayatım kadıköy’ün sokakları gibi bazen.
dolambaçlı, karışık, birbirine benzer…
hangi yoldan nereye gideceğimi bilemez halde yürüyorum sıklıkla.
ayaklarım götürüyor çoğunlukla.
kadıköy’de keşfettiğim ufak cafeler gibi kendi hayatımla ilgili kendimle ilgili şeyler keşfediyorum arada seviyorum onları arka cebe atıyorum ilerde lazım olur diye.
sonra yürümeye devam ediyorum.
günler bir bir geçerken sigaralar yanıp sönerken kaç demlik çay gidiyor ben de bilmiyorum.
kendine yazık ediyorsun. yol yakınken siktir et.
YanıtlaSilsiktir et demek ne kadar kolay di mi
YanıtlaSilhepimiz birilerine siktir et diyoruz
ama o kadar kolay siktir edilmiyor be