beşiktaş'tan nefret ederken beşiktaş'ta aşık oldum ben

kadıköy‘de arkadaşım tarafından ekilmiş vapur sefası yapmak için beşiktaş’tan dönmeye karar vermiştim. ona “ekildim” diye mesaj atıp belki buluşalım der diye de bekliyodum. vapura binmeden 10dakika önce aradı beni. sahilde çay içmeye karar verdik. vapurdan inip otobüslerin ordan ilerlerken telefonda konuşuyor birbirimizi bulmaya çalışıyorduk. ilk defa görecektik birbirimizi. çok hoş bi ses tonu vardı ve “ses tonu iyiyse tip kötüdür” düşüncesi beni korkutuyordu.

telefonda o bana kıpırdama seni bulucam ben derken ben otobüs işletmeleri yazısının ordayım diyip oraya doğru yürüyordum. sonra arkanı dön dedi döndüm karşıda bana bakıyordu. kısa saçlı zayıf uzun boylu bi adamdı. telefonu kapattı yanıma geldi. samimiydi. yanaklarımdan öptüğünde kırk yıllık arkadaşım gibiydi. nereye sorusundan nefret ettiğimi bildiği için bana nereye gidelim demedi. beni aldı heykelin yanında çaycıya oturttu. çayımız geldi sigaralarımız ortaya çıktı. muhabbet eşliğinde giden çaylar sigaralar artıyordu. yüzünün her kıvrımını incelerken anlattıklarına da gülümsüyordum. sonra ordan kalkıp beltaş’a gittik. oturduğumuz masanın camı hareket ediyordu. ben onla oynarken düzen takıntısını ilk orda öğrendim. o sağdan soldan ayar yaptıkça ben bozuyordum ve müthiş gamzesini ortaya çıkaran gülümsemesiyle bakıyordu bana. aşık oluyordum ama olmamam gerekti. off hep kafamdan geçen bana bakmaz düşüncesi gene sarmıştı beynimi.

birkaç süren muhabbet sonrası sanırım saat 22:05 otobüsü için kalktık yerimizden ve durağa doğru yürümeye başladık. ben tüm masaların camlarını tek tek oynatmaya çalışırken onun arkası bana dönüktü. sonra ona bakıphepsini elledim dedim. güldü güldüm. çocuk gibiydim yanında. kendimdin. eski bendim. rahattım.

otobüsü beklerken farkında olmadan bacaklarımı yukarı çekip durmuşum. çok hoşuna gitmiş. bu rahatlığım hem onu hem beni birbirimize bağladı. giderken beline sarılıp yanağından öpmek ateşimi yükseltti resmen. sonrası bir yurt odasın ağzım kulaklarımda BEN AŞIĞIM diye girmek oldu zaten.

yalnız bizim asıl hikayemiz bir gece yarısı bebek‘te başladı.