anlamıyorum amk ben bu durumu. herifle bir insanın yaşayabileceği en kötü şeyleri yaşamışsın, sayıp sövmüşsünüz, sen aşkından ölürcesine savaşmış ama sonuç alamamışsın ve tüm bunlara rağmen her seferinde artık bir şey hissetmiyorum diye kendini inandırdığında o herifi gördüğün an bitiyor her şey. hooop başa dönüyorsun. tekrar aşık ediyor seni ve bunun için hiçbir şey yapmıyor. sadece gülümsemesi yeterli. herif tatlı tatlı gülümsüyor sen uzaktan seyrediyorsun ve gene ben bu herife aşığım lan diyorsun. aşığım yani yapcak bir şey yok sadece aşık.
onun sana kötü davranışlarını unutup sadece iyileri hatırlıyorsun. söylediği güzel sözleri, sırf senle uyumak için seni çağırdığı zamanları, attığı aylarca sakladığın güzel mesajları. sonra bir pişmanlık kaplıyor. ona dair her şeyi sildiğini hatırlayıp pişman oluyorsun. ama yapmam gerekti diyorsun. yapmazsam devam edemezdim. sonra bakıyorsun lan gene devam edemiyorsun ki. herifi gördüğün an hayat duruyor. hayat o anda duruyor. hayat onun gülümsediği anda duruyor. hayat sen ona sarılıp hüngür hüngür ağlarken duruyor. hayat o sana sarılırken duruyor. hayat o seni öptüğünde duruyor. hayat öpmeye doyamadığın boyna küçük bir öpücük kondurduğunda duruyor.
sonra anlıyorsun. hiçbir zaman bitmeyecek ona aşkın. hiçbir zaman devam etmeyecek hayat. daha doğrusu normal devam etmeyecek. çünkü hayat onun olduğu yerde durdu. şimdi devam eden sen değilsin. sen orda bıraktın ruhunu, kendini. dar bir sokağın kenarında, bir barın orta yerinde bıraktın her şeyi.
hayatını mahveden adama tekrar tekrar aşık olan saf aşık olarak devam edeceksin bundan sonra hayatına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder